وبلاگ

ایران هفت هزار سال قدمت قصه‌گویی دارد و تبار قصه‌گویی در آن به دوران باستان متصل می‌شود. قصه‌گویی کهن‌ترین شکل ادبیات است و آئین و سنتی است که از قدیم به ما هدیه شده است. نقالها، مرشدها و پرده خوانها در ایران یک جریان فرهنگی را از زمان‌های دور در ایران رواج داده‌اند. نقالان داستان‌هایی از حماسه های قومی، ملی، دینی و واقعه های تاریخی شبه تاریخی و مذهبی را با کلامی سنجیده و آهنگین و بیانی گرم و رسا در میان جمع مردم و در فضاهای عمومی یا محفل های خصوصی، نقل و روایت می‌کنند.

شاید به ظاهر و در نگاهی سطحی کودکان را تنها علاقمندان قصه دانست و لیکن باید دانست که مخاطبان قصه، طبقه یا قشر خاصی نیستند. از زمان پیدایش داستان‌های نخستین تا به امروز، آدمی به سبب جذابیتی که در قصه سراغ داشته به آن روی آورده است. زمان شنیدن قصه، او فارغ از همه چیز، برای مدتی هرچند کوتاه در افکار خود غرق می شود و مشکلات و دشواری جهان پیرامونی را به فراموشی می سپارد .
از جمله کارکردهای بسیار مهم قصّه کارکرد تعلیمی آن است. گذشتگان ما به نیکی به اهمیت قصه در انتقال باورها و عقاید پی برده بودند و از همین رو سعی بر آن داشتند که مقاصد خود را از این طریق به مخاطبان خود منتقل کنند.
ما قصد داریم تا به این آیین کهن رنگ و رویی تازه ببخشیم و هنر قصه‌گویی را با تکنولو‌ژی روز درآمیزیم نقالی را از کوچه و خیابان و کافه‌ها به فضای مجازی بیاوریم تا جامعه امروز را که بیشتر زمان خود در فضای مجازی می‌گذرانند به دنیای قصه ببریم. برای این منظور هنرمندان عزیزی با ما همراه خواهند شد تا در پادکست‌های «رادیو مهرگیتی» با صدای دلنشینشان شما را با قصه‌ها همراه کنند.
با ما باشید به زودی اولین پادکست منتشر خواهد شد …