وبلاگ

امروزه اغلب كارشناسان امور تربیتی بر این باورند كه رسالت معلم و اهمیت كار آموزش و پرورش مستلزم آن است كه معلمان عموماً از تخصص حرفه‌ای و آزمودگی و تحصیلات بالا برخوردار باشند.

آنان بر اين اعتقادند كه جامعه مجاز نیست در مناطق روستايي و شهرهاي كوچك به حد نصاب كمتر توانمندی‌های معلمان قانع باشند؛ زیرا این امر خود محرومیت‌ها و نارسایی‌های آموزشي در این مناطق را تشديد و تمديد مي‌كند.

در کشور ما، حداقل مدرک تحصیلی مجاز برای تدریس در دوره ابتدایی کارشناسی است، ولی در مناطق محروم به‌کارگیری آموزگاران با مدرک كارداني یا حتی دیپلم نیز صورت می‌گیرد.

هر ساله تعداد زیادی از معلم‌های باتجربه و مجرب که می‌توانند در ارتقای سطح علمی دانش‌آموزان مناطق محروم کشور موثر باشند به دلیل کمبود امکانات، خدمات رفاهی و یا شرایط بد اقلیمی متقاضی خروج از این مناطق هستند.

کمبود شدید معلم در مناطق محروم، شرایط سخت زندگی در این مناطق و در نظر نگرفتن امکانات ویژه برای ایشان منجر به استفاده‌ی اجباری از دیپلمه‌های غیر کارآمد به‌عنوان حق‌التدریس یا سرباز معلم شده است.

این امر خود منجر به بازتولید فقر آموزشی در این مناطق می‌شود و نمونه بارزی از تبعیض آموزشی محسوب می‌شود، چراکه دانش‌آموزان مناطق محروم به سبب شرایط خود از کیفیت آموزشی پایین‌تری بهره‌مند می‌شوند